Είναι γνωστό ότι η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αποτελεί πλέον σημαντική παράμετρος της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής. Η έκθεση του Ολλανδού ευρωβουλευτή Camiel Eurlings, η οποία ψηφίστηκε την 27η Σεπτεμβρίου 2006 από την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για τα όσα τραγικά έγιναν την περίοδο 1914-1923 από τις νεοτουρκικές και κεμαλικές αρχές εκείνης της περιόδου, σε βάρος και του Ποντιακού Ελληνισμού, είναι μία εξέλιξη προς αυτήν την κατεύθυνση. Ειδικότερα στο άρθρο 56, επισημάνθηκε, η ανάγκη η Τουρκία να συμβιβαστεί με το ιστορικό της παρελθόν, να διευκολυνθεί το δίκτυο ερευνητών και ακαδημαϊκών, για να έχουν πρόσβαση στα ιστορικά αρχεία της Τουρκίας, καθώς και να ερευνήσουν σχετικά με τις γενοκτονίες που έγιναν την περίοδο 1914-1923, σε βάρος των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου και των Ασσυρίων.
Παράλληλα το Ποντιακό έχει τεθεί και σε μια σειρά πολιτειών των ΗΠΑ και σε κοινοβούλια ευρωπαϊκών και άλλων χωρών, όπως επίσης και στον ΟΗΕ. Ωστόσο μέχρι σήμερα κανένα κράτος, πλην της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχει αναγνωρίσει το μαζικό αυτό έγκλημα. Έχει λοιπόν σημασία ότι μία παρέμβαση για το Ποντιακό τόσο για τους προηγούμενους τυπικούς, όσο και για τους ουσιαστικούς λόγους. Η Κύπρος δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται πολλούς συμπατριώτες μας πρόσφυγες του Ελληνισμού της καθ' υμάς Ανατολής και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Το Ποντιακό αποτελεί μία σημαντική υπενθύμιση της συνεχιζόμενης κατοχής της Κύπρου, της απόδοσης των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Κύπρου, προσφύγων, αγνοουμένων, «εγκλωβισμένων», ένα ζήτημα σε σχέση με την Τουρκία.
Το Ποντιακό αποτελεί ένα θέμα το οποίο συνδέεται άμεσα με τη φασιστική τουρκική κατοχή, αφού εάν οι Έλληνες, ευρωπαίοι, αμερικανοί και άλλοι πολιτικοί έδιναν την βαρύτητα εκεί, δεν θα υπήρχε ούτε ο διωγμός των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, ούτε η εισβολή στην Κύπρο. Αυτή η συγκεκριμένη στάση σχετικώς με το Ποντιακό και την αναγνώριση της γενοκτονίας και σε ότι σχετίζεται με τις σχέσεις για θέματα που αφορούν το δολοφονικό παρελθόν της Τουρκίας, ώθησαν σε ξένα κέντρα και συμφέροντα, «σχολές σκέψης», πολιτικούς χώρους, να προωθήσουν το ρατσιστικό σχέδιο Ανάν. Αυτό που πήγε να καταλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία, να νομιμοποιήσει την κατοχή και εισβολή και την μελλοντική τουρκική επέμβαση στην ελεύθερη Κύπρο.
Ο Ποντιακός Ελληνισμός μπορεί να καταλάβει τον Κυπριακό, ένα ταλαιπωρημένο κομμάτι του ελληνικού λαού, το οποίο αφού μετά από 32 χρόνια στην προσφυγιά και την ανασφάλεια κατάφερε το στόχο της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, του έθεσαν το δίλημμα πως δεν «θα υπάρξει δεύτερη ευκαιρία για τη λύση». Οι επαγγελματίες της προπαγάνδας, αγωνιούσαν για το μέλλον της Κύπρου, όταν ταυτόχρονα σε αναλύσεις τους υποστήριξαν το σχέδιο «λύσης», ενάντια στη δημοκρατία, την ελευθερία, τις ανθρώπινες αξίες και αρχές και στην ελληνική παρουσία στην Κύπρο. Όπως ακριβώς υπονομεύτηκε το Ποντιακό ζήτημα αφού θα προκαλούσε ρωγμή στις διμερείς σχέσεις. Για τη ρωγμή στη μνήμη και την αλήθεια υπάρχει απάντηση;
Προβλήθηκαν δικαιολογίες- φληναφήματα, όπως περί πολιτικής κατευνασμού της Τουρκίας, ανάδειξης του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της, ο «εκδημοκρατισμός» της», ζητήματα που ως δια μαγείας θα προωθούνταν με την αποδοχή του Σχεδίου Ανάν, όπως ακριβώς τα ίδια «επιχειρήματα» τέθηκαν για τον κατευνασμό του Ποντιακού.
Προπαγανδίστηκε το προϊόν της αποικιοκρατίας ως «Σχέδιο Λύσης», το οποίο θα εδραίωνε τα τετελεσμένα της φασιστικής εισβολής και κατοχής, διαιωνίζοντας το ζήτημα των αγνοουμένων και των εποίκων και εγκαθιστώντας με υπογραφή και δημοψήφισμα την ες αεί τουρκική παρέμβαση στην Κύπρο.
Γιατί η «λύση» που θα βασιζόταν στο «σχέδιο Ανάν», θα εισήγαγε την Τουρκία στην Ευρώπη, δηλαδή θα αναπαράγαγε και θα στήριζε το ρατσισμό, τη διαιώνιση της αδικίας, το διαχωρισμό των ανθρώπων, την πολιτική και στρατιωτική ομήρεια, και όχι τις πανανθρώπινες αρχές και αξίες της δημοκρατίας, της πολιτικής και της ελευθερίας. Το Κυπριακό όπως και το Ποντιακό είναι ένα ζήτημα του 21ου αιώνα, είναι ένα ζήτημα απόδοσης του δικαίου και της ιστορικής μνήμης. Αυτό αποδεικνύει η στήριξη των Ελλήνων της Κύπρου σε κάθε κίνηση για ανάδειξη από τους Πόντιους και όλους τους Έλληνες της υπόθεσης της γενοκτονίας.
Το ιστορικό χρέος το οποίο ανέλαβαν για πολλοστή φορά οι συμπατριώτες μας Έλληνες της Κύπρου με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν και οφείλει να το κατανοήσει κάθε δημοκράτης συμβάλλοντας στην ενδυνάμωση της αντίστασης στο φασισμό, συνεχίζεται με τη στήριξη του Ποντιακού κινήματος. Για τη δικαίωση, τη μνήμη και την αλήθεια.
Μέρος της ομιλίας του Φάνη Μαλκίδη στις διήμερες εκδηλώσεις για το Ποντιακό ζήτημα, τις οποίες διοργάνωσε το βιβλιοπωλείο Γιαλούσα, στη Λευκωσία.
Παράλληλα το Ποντιακό έχει τεθεί και σε μια σειρά πολιτειών των ΗΠΑ και σε κοινοβούλια ευρωπαϊκών και άλλων χωρών, όπως επίσης και στον ΟΗΕ. Ωστόσο μέχρι σήμερα κανένα κράτος, πλην της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχει αναγνωρίσει το μαζικό αυτό έγκλημα. Έχει λοιπόν σημασία ότι μία παρέμβαση για το Ποντιακό τόσο για τους προηγούμενους τυπικούς, όσο και για τους ουσιαστικούς λόγους. Η Κύπρος δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται πολλούς συμπατριώτες μας πρόσφυγες του Ελληνισμού της καθ' υμάς Ανατολής και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Το Ποντιακό αποτελεί μία σημαντική υπενθύμιση της συνεχιζόμενης κατοχής της Κύπρου, της απόδοσης των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Κύπρου, προσφύγων, αγνοουμένων, «εγκλωβισμένων», ένα ζήτημα σε σχέση με την Τουρκία.
Το Ποντιακό αποτελεί ένα θέμα το οποίο συνδέεται άμεσα με τη φασιστική τουρκική κατοχή, αφού εάν οι Έλληνες, ευρωπαίοι, αμερικανοί και άλλοι πολιτικοί έδιναν την βαρύτητα εκεί, δεν θα υπήρχε ούτε ο διωγμός των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, ούτε η εισβολή στην Κύπρο. Αυτή η συγκεκριμένη στάση σχετικώς με το Ποντιακό και την αναγνώριση της γενοκτονίας και σε ότι σχετίζεται με τις σχέσεις για θέματα που αφορούν το δολοφονικό παρελθόν της Τουρκίας, ώθησαν σε ξένα κέντρα και συμφέροντα, «σχολές σκέψης», πολιτικούς χώρους, να προωθήσουν το ρατσιστικό σχέδιο Ανάν. Αυτό που πήγε να καταλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία, να νομιμοποιήσει την κατοχή και εισβολή και την μελλοντική τουρκική επέμβαση στην ελεύθερη Κύπρο.
Ο Ποντιακός Ελληνισμός μπορεί να καταλάβει τον Κυπριακό, ένα ταλαιπωρημένο κομμάτι του ελληνικού λαού, το οποίο αφού μετά από 32 χρόνια στην προσφυγιά και την ανασφάλεια κατάφερε το στόχο της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, του έθεσαν το δίλημμα πως δεν «θα υπάρξει δεύτερη ευκαιρία για τη λύση». Οι επαγγελματίες της προπαγάνδας, αγωνιούσαν για το μέλλον της Κύπρου, όταν ταυτόχρονα σε αναλύσεις τους υποστήριξαν το σχέδιο «λύσης», ενάντια στη δημοκρατία, την ελευθερία, τις ανθρώπινες αξίες και αρχές και στην ελληνική παρουσία στην Κύπρο. Όπως ακριβώς υπονομεύτηκε το Ποντιακό ζήτημα αφού θα προκαλούσε ρωγμή στις διμερείς σχέσεις. Για τη ρωγμή στη μνήμη και την αλήθεια υπάρχει απάντηση;
Προβλήθηκαν δικαιολογίες- φληναφήματα, όπως περί πολιτικής κατευνασμού της Τουρκίας, ανάδειξης του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της, ο «εκδημοκρατισμός» της», ζητήματα που ως δια μαγείας θα προωθούνταν με την αποδοχή του Σχεδίου Ανάν, όπως ακριβώς τα ίδια «επιχειρήματα» τέθηκαν για τον κατευνασμό του Ποντιακού.
Προπαγανδίστηκε το προϊόν της αποικιοκρατίας ως «Σχέδιο Λύσης», το οποίο θα εδραίωνε τα τετελεσμένα της φασιστικής εισβολής και κατοχής, διαιωνίζοντας το ζήτημα των αγνοουμένων και των εποίκων και εγκαθιστώντας με υπογραφή και δημοψήφισμα την ες αεί τουρκική παρέμβαση στην Κύπρο.
Γιατί η «λύση» που θα βασιζόταν στο «σχέδιο Ανάν», θα εισήγαγε την Τουρκία στην Ευρώπη, δηλαδή θα αναπαράγαγε και θα στήριζε το ρατσισμό, τη διαιώνιση της αδικίας, το διαχωρισμό των ανθρώπων, την πολιτική και στρατιωτική ομήρεια, και όχι τις πανανθρώπινες αρχές και αξίες της δημοκρατίας, της πολιτικής και της ελευθερίας. Το Κυπριακό όπως και το Ποντιακό είναι ένα ζήτημα του 21ου αιώνα, είναι ένα ζήτημα απόδοσης του δικαίου και της ιστορικής μνήμης. Αυτό αποδεικνύει η στήριξη των Ελλήνων της Κύπρου σε κάθε κίνηση για ανάδειξη από τους Πόντιους και όλους τους Έλληνες της υπόθεσης της γενοκτονίας.
Το ιστορικό χρέος το οποίο ανέλαβαν για πολλοστή φορά οι συμπατριώτες μας Έλληνες της Κύπρου με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν και οφείλει να το κατανοήσει κάθε δημοκράτης συμβάλλοντας στην ενδυνάμωση της αντίστασης στο φασισμό, συνεχίζεται με τη στήριξη του Ποντιακού κινήματος. Για τη δικαίωση, τη μνήμη και την αλήθεια.
Μέρος της ομιλίας του Φάνη Μαλκίδη στις διήμερες εκδηλώσεις για το Ποντιακό ζήτημα, τις οποίες διοργάνωσε το βιβλιοπωλείο Γιαλούσα, στη Λευκωσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου